คนอาจสงสัยว่าบทสวดมนต์มากมายที่เราสวดกันมีความเป็นมาอย่างไร เพื่อให้คลายความสงสัยจึงหาคำตอบมาได้ดังนี้
การสวดมนต์มีประวัติความเป็นมายาวนานตั้งแต่สมัยพุทธกาล โดยเริ่มจากพระสงฆ์สาวกของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้รับการฟังธรรมจากพระพุทธองค์แล้วกลัวหลงลืม แรก ๆ จึงนำเอาคำสั่งสอนนั้นมาทบทวนด้วยตนเองบ้าง เป็นคณะบ้าง เมื่อคล่องปากจำได้ตามที่เรียกว่า “วาจุคคโต” เนื่องจากในสมัยนั้นตัวหนังสือที่จะใช้บันทึกยังไม่มี แต่พอเวลานานเข้าเกรงว่าพระธรรมวินัย อันเป็นคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะผิดเพี้ยนไป จึงต้องจัดให้มีการประชุมทบทวนสอบทานที่เรียกว่า “การทำสังคายนา”
หลังพุทธปรินิพพานมีการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 1 ก็ยังใช้การท่องจำอยู่สืบต่อมา เรียกว่า “มุขปาฐะ” ซึ่งหมายถึง การท่องด้วยปาก การกล่าวด้วยปาก หรือการจดจำต่อเนื่องกันมาด้วยการสอนแบบปากต่อปาก ดังนั้นจึงมีการคัดเอาคำสอนที่สำคัญมาสวดกันอย่างเนืองนิตย์ และคำสอนสำคัญเหล่านี้นี่เองที่กลายมาเป็นบทสวดมนต์ในที่สุด ซึ่งบางคราวขณะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอาพาธก็ได้มีพระภิกษุมาสาธยายพุทธมนต์ให้พระพุทธองค์ได้ฟัง เช่น บทโพชฌงค์ 7 เพื่อจะทำให้พระองค์มีอาการอาพาธทุเลาลง เป็นต้น ดังนั้นบทสวดมนต์จึงมีอานุภาพมาก จนเมื่อมีการเขียนตัวอักษรก็ได้บรรจุบทสวดนี้ลงไป และพัฒนามาเป็นการพิมพ์หนังสือสวดมนต์ในปัจจุบัน
จะเห็นได้ว่าบทสวดมนต์แต่ละบทล้วนมีที่มาที่ไปและทรงคุณค่า สมควรแก่การศึกษาเรียนรู้และท่องเพื่อความเป็นสิริมงคลยิ่งนัก และสำหรับท่านใดที่มีความต้องการอยากจะพิมพ์หนังสือสวดมนต์สามารถเข้ามาติดต่อสอบถามได้ที่นี่เลยค่ะ www.boon-book.com
